کدام نسل از کارفرمایش توقع بیشتری دارد؟

در یک نظرسنجی که توسط دو مرکز ردفیلد و ویلتون استراتژیز برای نشریه نیوزویک انجام شد، از ۱۵۰۰ فرد واجد شرایط در ایالات متحده در مورد مزایایی که کارفرمایان باید به پرسنل خود ارائه کنند، سؤال شد.
وقتی از آنها پرسیده شد که آیا کارفرمایان باید برای تامین هزینه‌های رفت و آمد هزینه کنند یا نه، ۵۸ درصد از پاسخ‌دهندگان موافق بودند. علاوه بر این، ۶۲ درصد گفتند که کارفرمایان باید به کارکنانی که در محل کار می‌کنند، وعده های غذایی رایگان ارائه کنند.
گر چه اکثر بزرگسالان شرکت‌کننده در این نظرسنجی موافق بودند که این مزایا باید توسط شرکت‌ها ارائه شود، معلوم شد تفاوت مشخصی در احساس نسل‌های مختلف وجود دارد. درصد بیشتری از نسل هزاره معتقدند که هزینه‌های رفت و آمد و ناهار باید توسط کارفرمای آنها پرداخت شود.
بر این اساس، از بین افراد ۲۵ تا ۳۴ ساله، ۷۴ درصد معتقد بودند که محل کار آنها باید به پوشش هزینه‌های رفت و آمد آنها به دفتر کمک کند و از بین افراد ۳۵ تا ۴۴ سال، ۷۳ درصد چنین اعتقادی داشتند.
به طور مشابه، ۷۲ درصد از افراد ۲۳ تا ۳۴ ساله گفتند که وعده‌های غذایی رایگان باید برای کارمندانی که در یک اداره کار می‌کنند در دسترس باشد، و ۷۴ درصد از افراد ۳۵ تا ۴۴ ساله موافق این موضوع بودند.
در مقابل، احتمال کمتری دارد که نسل‌های قدیمی‌تر بگویند کارفرمایشان باید هزینه‌هایی مانند ایاب و ذهاب و غذا را پوشش دهد. از بین افراد ۵۵ تا ۶۴ ساله، تنها ۴۲ درصد گفتند که کارفرمایان باید هزینه رفت و آمد و ناهار کارکنان خود را در دفتر بپردازند.
نوع نگاه و توقعات نسبت به محل کار از زمانی که بیماری کرونا مردم را مجبور کرد در زندگی روزمره خود تجدید نظر کنند، تغییر کرده است. در طول سال ۲۰۲۱، آنچه که "استعفای بزرگ" نام گرفت، ایالات متحده را تحت تأثیر قرار داد و تعداد افرادی که شغل خود را ترک کردند رکورد زد. کارفرمایان به نیوزویک می‌گویند که کارگران جوان بیشتر از کارفرمایان خود توقع دارند.
کارفرمایان می‌گویند ما شاهد روندی هستیم که نسل‌های جوان بیشتر از کارفرمایان خود مطالبه می‌کنند. علاوه بر این، اکثر کارمندان جوان‌تر از کارفرمایشان می‌خواهند که فرصت‌ها را برای آموزش، توسعه، پاداش عادلانه، پیشرفت شغلی و یک محل کار مبتنی بر ارزش در اولویت قرار دهد.
یک نظرسنجی در مارس ۲۰۲۳ نشان داد که بیش از یک سوم آمریکایی‌ها «ترک خاموش» را تمرین می‌کنند. جنبش ترک بی‌سرو صدا که به عنوان انجام حداقل‌های مطلق در محل کار تعریف می‌شود و در آن، نیروی کار، حداقل انرژی را برای کارش صرف می‌کند، در سال‌های اخیر بسیار رایج شده است.
با وجود نشانه‌هایی مبنی بر اینکه سال آینده ممکن است شاهد اخراج‌های گسترده‌تر در شرکت‌های فناوری و بخش دولتی در کنار ترس از رکود باشیم، به نظر می‌رسد که پرسنل همچنان خواستار مزایای بیشتری هستند.
کارمندان به طور فزاینده‌ای برای خواسته‌های خود در محل کار ایستادگی می‌کنند، از تقاضای افزایش حقوق برای شروع زودتر کار گرفته تا امتناع از بازگشت مجدد به دفتر کار.
به نظر می‌رسد امروز راضی نگه داشتن کارمندان چیزی بیش از بسته‌های مزایایی است که پیش‌تر به آنان ارایه می‌شد.
منبع: نیوزویک
نویسنده: آلیس گیبس
مترجم: شادی آذری حمیدیان